درمان فیموز در مردان

فیموز یکی از مشکلات شایع در مردان است که در آن پوست سر آلت تناسلی به طور کامل نمی تواند به عقب کشیده شود. این وضعیت می تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت، التهاب یا مسائل مادرزادی پیش بیاید و در برخی موارد باعث درد، ناراحتی یا مشکلات ادراری شود. درمان فیموز بر اساس شدت آن متفاوت است و شامل روش های غیرجراحی مانند تمرین های کششی یا استفاده از پمادهای موضعی و همچنین روش های جراحی مانند ختنه می شود.

علل شایع بروز فیموز در مردان

فیموز در مردان می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که برخی از آن ها از دوران کودکی آغاز شده و برخی دیگر در بزرگسالی رخ می دهند. مهم ترین علل عبارت اند از:

فیموز مادرزادی: برخی از مردان با فیموز متولد می شوند. در این موارد، پوست سر آلت تناسلی به طور طبیعی تنگ است و ممکن است با رشد فرد، به تدریج رفع شود. اما در برخی افراد، این وضعیت پایدار می ماند.
عفونت های مکرر (بالانیت یا بالانوپوستیت): عفونت های قارچی یا باکتریایی در ناحیه تناسلی می تواند باعث التهاب و زخم شدن پوست شود، که در نتیجه آن، پوست سر آلت تنگ و غیر قابل انعطاف می شود.
التهاب مزمن یا بیماری های پوستی: بیماری هایی مانند لیکن پلان، اگزما یا پسوریازیس می توانند باعث التهاب و سفتی پوست شوند و فیموز ایجاد کنند.
عدم رعایت بهداشت فردی: تجمع اسمگما (مخلوط سلول های مرده و ترشحات) در زیر پوست سر آلت، که ناشی از تمیز نکردن مناسب این ناحیه است، می تواند منجر به التهاب و ایجاد فیموز شود.
پارگی یا آسیب دیدگی پوست: تلاش برای عقب کشیدن پوست سر آلت در افراد مبتلا به فیموز یا وارد شدن آسیب به این ناحیه می تواند باعث ایجاد زخم و جای زخم شود که پوست را تنگ تر می کند.
دیابت: دیابت کنترل نشده می تواند باعث افزایش خطر عفونت های قارچی و باکتریایی در ناحیه تناسلی شود، که این موضوع زمینه ساز فیموز است.
بالغ شدن و تغییرات هورمونی: در برخی مردان، فیموز که از کودکی باقی مانده، ممکن است با تغییرات هورمونی و رشد سریع در دوران بلوغ تشدید شود.

روش های غیرجراحی درمان فیموز

درمان های غیرجراحی متعددی برای بهبود وضعیت فیموز وجود دارند که می توانند در مراحل اولیه یا موارد خفیف مؤثر باشند. این روش ها عبارتند از:

استفاده از کرم های موضعی کورتیکواستروئیدی: استفاده از کرم های کورتیکواستروئیدی مانند بتامتازون یا کلوبتازول می تواند به کاهش التهاب و افزایش خاصیت کشسانی پوست کمک کند. این کرم ها باید طبق تجویز پزشک به صورت منظم روی پرپوس اعمال شوند. درمان معمولاً طی چند هفته تا یک ماه نتایج مثبتی نشان می دهد.
تمرینات کششی ملایم: تمرینات کششی که به صورت تدریجی و ملایم انجام می شوند، می توانند به تدریج پوست پرپوس را کشیده و آن را انعطاف پذیرتر کنند. این تمرینات باید بدون درد و تحت نظر پزشک انجام شوند تا از آسیب به بافت جلوگیری شود.
رعایت بهداشت مناسب: حفظ بهداشت ناحیه تناسلی برای جلوگیری از عفونت و تحریک ضروری است. شستشوی روزانه با آب ولرم و صابون ملایم می تواند از بروز التهاب جلوگیری کند و به بهبود وضعیت کمک کند.
درمان عفونت ها و التهابات مرتبط: اگر فیموز با عفونت یا التهاب همراه باشد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد قارچ را تجویز کند. این درمان ها می توانند به کاهش علائم و بهبود وضعیت کلی کمک کنند.
صبر در کودکان خردسال: در بسیاری از کودکان، فیموز بخشی طبیعی از رشد است و با گذشت زمان بهبود می یابد. پزشکان معمولاً به والدین توصیه می کنند که صبر کنند و به آرامی وضعیت را زیر نظر بگیرند، مگر اینکه علائمی مانند درد شدید، التهاب یا عفونت ظاهر شود.

جراحی های رایج برای درمان فیموز

فیموز در برخی موارد ممکن است به درمان های غیرجراحی پاسخ ندهد یا با عوارضی نظیر عفونت های مکرر، التهاب شدید یا مشکلات ادراری همراه باشد. در این شرایط، جراحی می تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر در نظر گرفته شود. جراحی های رایج برای درمان فیموز شامل موارد زیر هستند:

ختنه: ختنه رایج ترین جراحی برای درمان فیموز است که در آن پوست پرپوس به طور کامل برداشته می شود و سر آلت تناسلی همیشه نمایان می ماند. این روش باعث کاهش خطر عفونت های ادراری، تسهیل در بهداشت و پیشگیری از مشکلات آینده می شود.
پریپوتیوپلاستی: پریپوتیوپلاستی برای افرادی که ترجیح می دهند پرپوس خود را حفظ کنند، گزینه مناسبی است. در این روش، یک برش کوچک روی پرپوس زده می شود تا خاصیت کشسانی آن افزایش یابد و حرکت راحت تر شود. این جراحی مزایایی مانند حفظ ظاهر طبیعی آلت و دوره بهبودی کوتاه تر دارد، اما در برخی موارد ممکن است فیموز مجدداً ظاهر شود.
دورسال اسلیت: در دورسال اسلیت، یک برش طولی روی پرپوس ایجاد می شود تا فشار کاهش یافته و حرکت پرپوس آسان تر شود. این روش اغلب در موارد اضطراری مانند پارافیموز، که پوست پرپوس گیر کرده است، استفاده می شود. اگرچه این روش سریع و مؤثر است، ممکن است در آینده نیاز به ختنه یا جراحی تکمیلی باشد.
لیزر سرجری: جراحی با لیزر یکی از روش های مدرن و کم تهاجمی برای درمان فیموز است. در این روش، با استفاده از لیزر، ختنه یا ترمیم پرپوس انجام می شود که خونریزی را به حداقل می رساند و دوره بهبودی را کوتاه تر می کند. این روش به دلیل کاهش درد و سرعت بالای بهبود مزایای بسیاری دارد، اما به تجهیزات پیشرفته و هزینه بیشتری نیاز دارد.
زتاپلاستی: زتاپلاستی یک روش پیشرفته برای درمان فیموز است که با ایجاد برش هایی به شکل Z روی پرپوس، انعطاف پذیری آن را افزایش می دهد. این روش برای افرادی که می خواهند عملکرد طبیعی پرپوس را حفظ کنند، انتخاب خوبی است.

مراجعه به پزشک برای درمان فیموز در مردان

برای درمان فیموز در مردان، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژی اولین قدم برای یافتن راه حل مناسب است. دکتر سید حمیدرضا آرزه گر، به عنوان یکی از متخصصان برجسته اورولوژی، با تجربه بالا و استفاده از روش های پیشرفته درمانی، به بیماران در مدیریت و درمان این مشکل کمک می کنند. ایشان با استفاده از تجهیزات مدرن و بررسی دقیق شرایط هر بیمار، بهترین گزینه های درمانی را شامل داروهای موضعی یا روش های جراحی متناسب با نیاز فردی بیمار پیشنهاد می دهند.