عفونت های مجاری ادرار
عفونت ادراری یکی از مشکلات شایع سلامتی است که می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد. این نوع عفونت معمولاً زمانی رخ می دهد که باکتری ها از طریق مجرای ادراری وارد دستگاه ادراری شده و در مثانه یا سایر بخش ها تکثیر می شوند. در این مقاله، به بررسی علائم عفونت ادراری، عوامل خطر، راه های پیشگیری و روش های درمانی آن می پردازیم.
علائم عفونت ادراری
علائم عفونت ادراری معمولاً بسته به اینکه کدام بخش از دستگاه ادراری آلوده شده باشد، متفاوت است. برخی از علائم عفونت ادراری در بزرگسالان عبارتند از:
علائم عفونت ادراری در قسمت های تحتانی دستگاه ادراری (مجاری ادراری و مثانه):
- سوزش ادرار
- تکرر ادرار بدون دفع ادرار زیاد
- تمایل به دفع سریع ادرار
- دفع ادرار خونین
- دفع ادرار کدر و ابری
- دفع ادراری که رنگی شبیه به کوکاکولا یا چای دارد (نشانه ای از وجود خون در ادرار است)
- دفع ادراری که بوی شدیدی دارد
- درد لگن در زنان، خصوصاً در مرکز لگن و اطراف ناحیه استخوان شرمگاهی
- درد مقعدی در مردان
علائم عفونت ادراری در قسمت های فوقانی دستگاه ادراری (کلیه ها و حالب ها):
- احساس درد در قسمت فوقانی بدن مثل کمر و پهلوها
- تب و لرز
- حالت تهوع
- استفراغ
- خستگی
- وجود خون در ادرار
علائم عفونت ادراری در نوزادان و کودکان
- دمای بالای بدن، به خصوص در ناحیه گردن، کمر یا شکم
- بی قراری و کاهش اشتها
- خیس کردن مکرر خود
- بوی ناخوشایند هنگام عوض کردن نوزاد
- شب ادراری به دلیل تکرر ادرار
علائم عفونت ادراری در افراد مسن و ضعیف
- تغییرات رفتاری مانند احساس آشفتگی
- خیس کردن بی اختیار شلوار
- تب و لرز
- احساس سوزش بیش از حد و قرمزی پوست در محل سونداژ
عوامل خطر ابتلا به عفونت ادراری
عفونت ادراری هنگامی اتفاق می افتد که باکتری ها از طریق مجرای ادراری وارد دستگاه ادراری شده و در مثانه شروع به تکثیر کنند. برخی از عوامل خطر ابتلا به عفونت ادراری عبارتند از:
- افراد مسن بیشتر به عفونت ادراری مبتلا می شوند.
- استراحت طولانی مدت یا کاهش تحرک بعد از جراحی
- سنگ کلیه
- داشتن عفونت ادراری در گذشته
- در اثر بزرگ شدن پروستات، سنگ کلیه یا بروز انواع خاصی از سرطان
- استفاده طولانی مدت از سوندهای ادراری
- دیابت کنترل نشده
- داشتن ساختارهای ادراری غیر طبیعی از بدو تولد
- به دلیل بیماری هایی مانند دیابت یا سرطان
- عدم رعایت بهداشت مناسب
انواع عفونت ادراری
عفونت های ادراری بسته به محل وقوع عفونت در دستگاه ادراری به انواع مختلفی تقسیم می شوند:
- عفونت مثانه (سیستیت): این نوع عفونت معمولاً به دلیل حضور باکتری اشرشیاکلی ( coli) ایجاد می شود. خانم ها به دلیل آناتومی خاص خود بیشتر در معرض خطر سیستیت هستند.
- عفونت مجرای ادراری: این نوع عفونت می تواند هنگامی اتفاق بیافتد که باکتری های گوارشی از مقعد به مجرای ادراری گسترش یابند.
- عفونت کلیه (پیلونفریت): پیلونفریت حاد یک عفونت کلیوی ناگهانی و شدید است که معمولاً با علائمی مانند درد در کمر و پهلوها، تب شدید و لرز همراه است.
- فاکتورهای خطر شایع ابتلا به عفونت ادراری
بیش از ۵۰ درصد زنان حداقل یک بار عفونت ادراری را در طول زندگی خود تجربه می کنند. برخی از فاکتورهای خطر ابتلا به عفونت ادراری در زنان عبارتند از:
- آناتومی زنانه: مجرای خروجی ادرار در زنان کوتاه تر است که مسافتی را که باکتری ها باید برای رسیدن به مثانه طی کنند، کاهش می دهد.
- فعالیت جنسی: احتمال عفونت ادراری در زنان فعال از نظر جنسی بیشتر است.
- استفاده از وسایل کنترل بارداری: دیافراگم ها و مواد اسپرم کش می توانند خطر عفونت ادراری را افزایش دهند.
- یائسگی: کاهش استروژن پس از یائسگی باعث تغییراتی در دستگاه ادراری می شود که خطر عفونت ادراری را افزایش می دهد.
پیشگیری از عفونت ادراری
برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ادراری می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- نوشیدن مایعات فراوان: نوشیدن آب به دفع بیشتر ادرار و حذف باکتری ها کمک می کند.
- رعایت بهداشت مناسب: شستشوی بدن از جلو به عقب پس از ادرار کردن و اجابت مزاج برای جلوگیری از انتقال باکتری های ناحیه مقعد به مجرای ادرار مهم است.
- خالی کردن مثانه پس از مقاربت: این کار به دفع باکتری ها کمک می کند.
- اجتناب از استفاده از محصولات تحریک کننده: اسپری های خوشبوکننده و سایر محصولات زنانه ممکن است مجرای ادرار را تحریک کنند.
- تغییر روش کنترل بارداری: استفاده از دیافراگم ها یا کاندوم های دارای اسپرم کش می تواند رشد باکتری ها را تحریک کند.
راه های درمان عفونت ادراری
آنتی بیوتیک ها معمولاً اولین خط درمان عفونت های دستگاه ادراری هستند. نوع داروها و مدت زمان درمان بسته به شرایط فرد و نوع باکتری های موجود در ادرار متفاوت است. برخی از آنتی بیوتیک های رایج برای درمان عفونت ادراری عبارتند از:
- سولفامتوکسازول
- سفالکسین
- سفتریاکسون
- فسفومایسین
در موارد عفونت ادراری پیچیده یا عفونت کلیوی، پزشک ممکن است داروهای قوی تری مانند سیپروفلوکساسین تجویز کند. همچنین، ممکن است پزشک داروی ضد درد (مسکن) برای تسکین سوزش هنگام ادرار تجویز کند.
درمان عفونت ادراری با داروهای گیاهی
برخی از داروهای گیاهی می توانند در پیشگیری و درمان عفونت ادراری مؤثر باشند:
- آب زغال اخته: حاوی آنتوسیانین و اسید سالیسیلیک است که مانع از اتصال باکتری ها به مجاری ادراری می شود.
- گیاه کاسنی و گزنه: این گیاهان باعث افزایش ادرار و خروج باکتری ها می شوند.
- محلول دارچین و عسل: به افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن و از بین بردن باکتری ها کمک می کند.
بهترین دکتر درمان عفونت ادراری
هرگونه تعلل در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمان عفونت ادراری شما را دشوار تر کند. قطعا داشتن یک پزشک و جراح با تجربه در زمینه عمل های مخصوص مردان خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه آن راحت کند. شما برای مشاوره در زمینه درمان عفونت ادراری در مردان می توانید به دکتر سید حمیدرضا آرزه گر متخصص اورولوژی و جراح و متخصص کلیه مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین متدهای روز دنیا به درمان متقاضیان خود می پردازند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با مشکلات مربوط به عفونت ادراری در مردان می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای انجام روش های درمانی مختلف هستید یا خیر.
