آنچه باید درباره فیموز و پارافیموز بدانید
فیموز و پارافیموز از جمله اختلالات آلت تناسلی در مردان محسوب می شوند که نوع فیموز آن در بین کودکان شیوع بیشتری دارد. فیموز به حالتی گفته می شود که پوست ختنه گاه دیگر توانایی لازم برای عقب کشیدن از نوک آلت تناسلی را نداشته باشد. در مقابل پارافیموز حالتی است که پوست ختنه گاه به تدریج سطح آلت تناسلی را پوشش می دهد و از جلو و عقب شدن آلت تناسلی جلوگیری می کند. فیموز نسبت به پارافیموز عوارض جدی و خطرناکی ندارد اما علائم و عواقب پارافیموز بسیار جدی و حیاتی تر است. در صورتی که پارافیموز درمان نشود عوارض بسیار خطرناکی در پس خواهد داشت؛ از همین رو مراجعه به موقع به پزشک تا حد زیادی می تواند این مشکل را کنترل و درمان کند. در ادامه مطلب قصد داریم بیشتر با فیموز و پارافیموز آشنا شویم.
منظور از فیموز چیست؟
به عدم توانایی در جمع کردن پوست پوشاننده سر آلت تناسلی، فیموز یا فیموزیس می گویند یا به عبارت دیگر پوست ختنه گاه اطراف نوک آلت تناسلی نمی تواند به سمت عقب کشیده شود. فیموز در نوزادانی که ختنه انجام نداده اند بیشتر اتفاق می افتد که معمولا از سه سالگی دیگر مشکلی ایجاد نمی کند. فیموز به طور طبیعی یا در نتیجه زخم در نوک آلت تناسلی به وجود می آید و در پسران جوان ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. اما در صورتی که هنگام ادرار کردن مشکلی پیش بیاید و با گذشت زمان این عارضه بزرگتر شود، نیاز به درمان بیشتری خواهد داشت.
منظور از پارافیموز چیست؟
پارافیموز یا پارافیموزیس یک نوع عارضه است که در مردانی که ختنه انجام نداده اند، ظاهر می شود. پارافیموز به حالتی گفته می شود که پوست ناحیه ختنه گاه توانایی لازم برای حرکت روی آلت تناسلی به سمت جلو را ندارد. این مسئله موجب تورم در ناحیه ختنه گاه شده و به دنبال آن جریان خون به سمت آلت تناسلی کم یا متوقف می شود. پارافیموز بیشتر مواقع زمانی اتفاق می افتد که مسئول ارائه دهنده خدمات پزشکی به درستی با پوست ختنه گاه برخورد نکند.
علائم فیموز
نشانه اصلی فیموز، عدم جمع شدن پوست ختنه گاه تا ۳ سالگی است. پوست ختنه گاه به مرور زمان شل می شود، که این روند در بعضی از پسران بیشتر طول می کشد. در سن ۱۷ سالگی یک پسر بالغ باید بتواند پوست ختنه گاه خود را به راحتی جمع کند. از جمله علائم رایج فیموز موارد زیر را می توان نام برد:
• تورم پوست ختنه گاه زمان ادرار کردن
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• وجود زخم در اطراف پوست ختنه گاه
• تحریک و خارش
• ترشح مایعات سفید، توده ای و بدبو
• احساس درد زیاد حین رابطه جنسی
• برجستگی‌های کوچک مشابه بثورات که حاوی چرک است.
علائم پارافیموز
همانطور که بیان کردیم پارافیموز بیشتر در مردانی که ختنه انجام نداده اند رخ می دهد، از همین رو چنانچه علائم زیر را مشاهده کردید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید:
• اصلی ترین نشانه پارافیموز، عدم توانایی در بازگشت پوست به شکل اولیه خود روی نوک آلت تناسلی است.
• پوست ناحیه ختنه گاه و نوک آلت تناسلی متورم و دردناک می شود.
• به دلیل کمبود جریان خون، ناحیه تناسلی مرد قرمز یا تیره می شود.
چه عواملی موجب ایجاد فیموز می شود؟
فیموز به طور طبیعی اتفاق می افتد و هنوز معلوم نیست که چرا در برخی پسران رخ می دهد ولی در برخی دیگر رخ نمی دهد. در صورتی که پوست ختنه گاه پیش از آماده شدن به اجبار جمع شود، ممکن است فیموز صورت گیرد که این کار می تواند به پوست آسیب رسانده و زخم ایجاد کند؛ در نتیجه جمع شدن پوست ختنه گاه به سختی انجام می گیرد.
التهاب یا عفونت پوست ناحیه ختنه گاه یا سر آلت تناسلی منجر به فیموز در پسران و مردان می شود. التهابی به نام آلانیت که به دلیل عدم رعایت بهداشت یا عفونت پوست ختنه گاه روی سر آلت تناسلی که فیموز را در پی دارد.
چه عواملی سبب ایجاد پارافیموز می شود؟
پارافیموز به طور معمول زمانی وقوع پیدا می کند که یک متخصص مراقبت های بهداشتی، پوست ختنه گاه را بعد از معاینه پزشکی یا رویه پزشکی به حالت طبیعی برنگرداند. از دیگر دلایل پارافیموز به موارد زیر می توان اشاره کرد:
• عفونت داشتن
• ضربه فیزیکی به ناحیه تناسلی
• به عقب کشیدن پوست ختنه گاه با قدرت خیلی زیاد
• برخورداری از پوست ختنه گاه سخت تر از حالت طبیعی
• برخورداری از پوسته ختنه گاه که برای مدت زمان زیادی به عقب کشیده شده است.
پارافیموز چه عوارضی دارد؟
در صورتی که پارافیموز به موقع شناسایی و درمان نشود منجر به عوارض خطرناکی خواهد شد. زمانی که جریان خون در آلت تناسلی کمتر می شود، بافت ها از اکسیژن باز می شوند که وقتی این اتفاق رخ می دهد، پارافیموز موجب موارد زیر می شود:
• عفونت شدید نوک آلت تناسلی
• آسیب به نوک آلت تناسلی
• گانگرن، مرگ بافتی یا همان از دست دادن نوک آلت تناسلی
فیموز چگونه درمان می شود؟
با توجه به شدت بیماری، عقب یا داخل کشیدن ملایم ناحیه ختنه گاه به صورت روزانه برای درمان مشکل کافیست. استفاده از یک پماد استروئیدی به نرم شدن و حرکت راحت تر پوست ختنه گاه کمک زیادی می کند. در موارد جدی ختنه در پسران نوزاد و جراحی در مردان بزرگسال انجام می شود.
پارافیموز چگونه درمان می شود؟
با توجه به سن و شدت بیماری درمان متفاوت خواهد بود. نخستین گام در درمان پارافیموز، کاهش تورم است؛ از همین رو پزشک مراحل زیر را انجام می دهد:
• به ناحیه تناسلی یخ می مالد.
• سپس اطراف ناحیه تناسلی یک بانداژ بسته می بندد.
• در مرحله بعد چرک یا خون را با سوزن تخلیه می کند.
• در مرحله بعدی آنزیمی به نام هیالورونیداز تزریق می کند تا تورم کاهش یابد.
• پس از اینکه تورم کاهش پیدا کرد، پزشک پوست ناحیه ختنه گاه را به حالت طبیعی خود بازمی‌گرداند.
مراجعه به پزشک
در مطالب بالا به بررسی اینکه فیموز و پارافیموز چیست، چه علائم و عوارض دارد و روش های درمانی آن پرداختیم و متوجه شدیم که پزشکان از طریق جراحی یا ختنه این دو عارضه را درمان می کنند. برای انجام جراحی یا ختنه باید یک پزشک ماهر و حاذق را انتخاب کنید؛ زیرا نقش قابل توجهی در بهبود بیماری دارد؛ به همین منظور پیشنهاد می کنیم برای درمان این بیماری به مطب دکتر حمیدرضا آرزه گر جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید تا با تشخیص و ارائه راه های درمانی نوین به شما کمک کند. برای دریافت نوبت ویزیت حضوری می توانید با شماره تماس هایی که در سایت درج شده تماس بگیرید.
