عفونت بیضه چیست؟
بیماری التهاب اپیدیدیم یا اپیدیدیمیت، یک وضعیت التهابی در اپیدیدیم – لوله ای که اسپرم را از بیضه به مجاری اسپرمی حمل می کند – است. وقتی این لوله التهابی شود، می تواند باعث درد و تورم در منطقه بیضه ها شود.
این وضعیت ممکن است در هر سنی اتفاق بیافتد، اما بیشتر در مردان ۱۴ تا ۳۵ ساله رخ می دهد. عفونت اپیدیدیمیت معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی یا بیماری های انتقالی جنسی است و معمولاً با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می شود.
اپیدیدیمیت حاد معمولاً در مدت شش تا هفت هفته بهبود می یابد. در اکثر موارد، علاوه بر اپیدیدیمیت، بیضه ها نیز التهاب می کنند که به این وضعیت اپیدیدیمواورکیت یا التهاب هم زمان اپیدیدیم و بیضه معروف است. تشخیص دقیق بین اپیدیدیم و التهاب بیضه دشوار است؛ بنابراین، معمولاً از اصطلاح اپیدیدیمواورکیت استفاده می شود. طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، سیفیلیس و کلامیدیا از شایع ترین علل این بیماری در مردان زیر ۳۵ سال است.
از طرفی اپیدیدیمیت مزمن، که شش هفته یا بیشتر طول می کشد، یک وضعیت التهابی است که ممکن است علائمی مانند ناراحتی یا درد در منطقه بیضه، اپیدیدیم یا حتی خود بیضه ها ایجاد کند. این وضعیت ممکن است ناشی از واکنش های گرانولوماتوز باشد که موجب ایجاد کیست یا تجمع کلسیم در منطقه می شود.
علائم عفونت بیضه
علائم عفونت بیضه می تواند شامل:
- تب درجه پایین
- لرز
- درد در ناحیه لگن
- فشار در بیضه ها
- درد و حساسیت در بیضه ها
- قرمزی و گرما در کیسه بیضه
- بزرگ شدن غدد لنفاوی در کشاله ران
- درد در هنگام مقاربت جنسی و انزال
- درد در هنگام دفع ادرار یا حرکات روده
- ادرار فوری و مکرر
- ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی مرد
- حضور خون در منی (هماتواسپرمی)
دلایل عفونت بیضه
عفونت بیضه ممکن است از عوامل گوناگونی ناشی شود. شایع ترین علت آن اپیدیدیمیت است که معمولاً ناشی از عفونت های جنسی (STI) یا بیماری های مقاربتی مانند سیفیلیس و کلامیدیا است. اما عفونت بیضه می تواند به دلیل عفونت های غیرجنسی نیز ایجاد شود، مانند عفونت های مجاری ادراری یا پروستات.
اشخاصی که در موارد زیر قرار دارند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عفونت بیضه باشند:
- کسانی که ختنه نشده اند.
- افرادی که رابطه جنسی محافظت نشده داشته اند.
- افرادی که مشکلات ساختاری در دستگاه ادراری دارند.
- افراد مبتلا به سل.
- افرادی که پروستات بزرگ شده و باعث انسداد مثانه می شود.
- افرادی که اخیراً تحت عمل جراحی دستگاه ادراری قرار گرفته اند.
- افرادی که اخیراً از ناحیه کشاله ران آسیب دیده اند.
- افرادی که از سوند ادراری استفاده می کنند.
- افرادی که از داروی قلب به نام آمیودارون استفاده می کنند.
علاوه بر این، عفونت های منتقله از طریق جنسی غیر جنسی، مانند عفونت های ادراری یا سل، می توانند از مجاری ادرار یا سایر قسمت های بدن عبور کرده و عفونت بیضه را ایجاد کنند.
عفونت بیضه در کودکان
کودکان هم ممکن است به عفونت بیضه مبتلا شوند، اگرچه در برخی موارد علت دیگری وجود دارد.
علل شایع عفونت بیضه در کودکان عبارتند از:
- ضربه مستقیم به منطقه بیضه ها
- عفونت ادراری که به مجرای ادرار و اپیدیدیم گسترش می یابد
- ریفلاکس ادرار به اپیدیدیم (پس برگشت ادرار به سمت اپیدیدیم)
- پیچش بیضه یا پیچش اپیدیدیم
علائم اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:
- ترشح از مجرای ادرار
- ناراحتی در لگن یا پایین شکم
- درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن
- قرمزی یا حساسیت در منطقه بیضه
- تب
تشخیص عفونت بیضه چطور است؟
برای تشخیص عفونت بیضه، پزشک ابتدا معاینه بدنی انجام می دهد. آنها به دنبال نشانه هایی مانند تورم بیضه ها، تورم غدد لنفاوی در ناحیه کشاله ران و ترشح غیرطبیعی از آلت تناسلی مرد می گردند. در صورت وجود ترشح، پزشک ممکن است از پنبه برای جمع آوری نمونه و آزمایش عفونت مقاربتی استفاده کند.
پزشک شما همچنین ممکن است از آزمایشات و روش های زیر استفاده کند:
- معاینه مقعدی، که ممکن است نشان دهد بزرگ شدن پروستات باعث وضعیت شما شده است.
- آزمایش خون مانند CBC (شمارش کامل خون)، برای تعیین وجود عفونت در بدن شما.
- آزمایش ادرار، که ممکن است نشان دهد شما عفونت ادراری یا عفونت مقاربتی دارید.
آزمایشات تصویربرداری ممکن است برای رد سایر شرایط انجام شود. این آزمایشات تصاویر مفصلی را تولید می کنند که به پزشک اجازه می دهد ساختارهای بدن را به وضوح مشاهده کند. پزشک شما ممکن است سونوگرافی بیضه را برای گرفتن تصاویر از بیضه ها و بافت های اطراف آن در کیسه بیضه تجویز کند.
درمان عفونت بیضه
درمان التهاب اپیدیدیم شامل درمان عفونت اصلی و کاهش علائم است. درمان های معمول اپیدیدیمیت شامل:
- آنتی بیوتیک ها: معمولاً درمان با آنتی بیوتیک ها مانند داکسی سایکلین و سیپروفلوکساسین به مدت ۴ تا ۶ هفته تجویز می شود.
- داروهای ضد درد: داروهایی مانند ایبوپروفن بدون نسخه یا کدئین و مورفین با نسخه ممکن است برای کنترل درد مورد استفاده قرار گیرند.
- داروهای ضد التهابی: استفاده از داروهایی مانند پیروکسیکام (فلدن) یا کتورولاک (تورادول) ممکن است در کاهش التهاب و درد مؤثر باشد.
- استراحت در رختخواب: استراحت در رختخواب نیز می تواند به بهبودی علائم کمک کند.
درمان های اضافی عفونت بیضه ممکن است شامل:
- بالا بردن کیسه بیضه، بهتر است حداقل برای دو روز کیسه بیضه را بالا ببرید.
- استفاده از بسته های سرد به کیسه بیضه.
- اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین.
در صورت عفونت یا بیماری مقاربتی، توصیه می شود از رابطه جنسی خودداری کنید تا زمانی که دوره آنتی بیوتیک خود را به پایان برسانید و به طور کامل بهبود پیدا نکنید.
بیشتر موارد اپیدیدیمیت در طی ۳ ماه بهبود می یابند. با این حال، ممکن است در برخی موارد به درمان تهاجمی بیشتری نیاز باشد.
اگر آبسه روی بیضه ها ایجاد شده باشد، پزشک ممکن است با استفاده از سوزن یا با جراحی آن را تخلیه کند.
بهترین دکتر درمان مشکلات مردان
هرگونه تعلل در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمان بیماری های مردانه شما را دشوار تر کند. قطعا داشتن یک پزشک و جراح با تجربه در زمینه عمل های مخصوص مردان خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه آن راحت کند. شما برای مشاوره در زمینه درمان بیماری های مردانه در مردان می توانید به دکتر سید حمیدرضا آرزه گر متخصص اورولوژی و جراح و متخصص کلیه مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین متدهای روز دنیا به درمان متقاضیان خود می پردازند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با مشکلات مربوط به درمان بیماری های مردانه در مردان می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای انجام درمان های مختلف هستید یا خیر.
